Prezentowana lista internowanych została zrekonstruowana w oparciu o dokumenty przejęte przez Oddział Krakowski Instytutu Pamięci Narodowej. Jej podstawą są materiały byłych wojewódzkich urzędów spraw wewnętrznych w Krakowie, Nowym Sączu i Tarnowie z lat 1981-1982. Wykaz obejmuje internowanych działaczy NSZZ „Solidarność” i opozycji politycznej z województw miejskiego krakowskiego, nowosądeckiego i tarnowskiego. Pominięto w nim 67 osób osadzonych w obozach na zlecenie wydziałów kryminalnych i pionów gospodarczych poszczególnych KW MO w ramach tzw. akcji spokój. Na liście brak jest też uwięzionych związkowców z Delegatury NSZZ „S” w Jaśle, która należała do Regionu Małopolska, ale administracyjnie pozostawała w granicach województwa krośnieńskiego. Materiały z poszczególnych województw są mocno zróżnicowanie. W przypadku województwa krakowskiego zachowała się kartoteka i listy internowanych z różnych okresów. Dla województw nowosądeckiego i tarnowskiego dysponujemy głównie teczkami internowanych. Niestety materiały te nie są kompletne i zawierają szereg omyłek oraz nieścisłości. Tam, gdzie to było możliwe, poddane zostały merytorycznej weryfikacji. Każda z wymienionych komend MO sporządziła własne listy osób przeznaczonych do internowania. Przygotowano je co najmniej kilka lub kilkanaście miesięcy przed ogłoszeniem stanu wojennego, prawdopodobnie wiosną 1981. Na najstarszej z list dla województwa miejskiego krakowskiego (brak daty), w której kolejność odpowiada późniejszym numerom decyzji o internowaniu, znalazło się blisko 300 osób. Najwyższe numery mają tam osoby pozostające w sferze zainteresowań kontrwywiadu oraz działacze i sympatycy przedsierpniowej opozycji. W dalszej kolejności dopiero działacze związkowi, a na końcu elementy kryminalne i osoby z marginesu społecznego. Na krótko przed stanem wojennym lista została uaktualniona. W stosunku do bardzo wielu osób zrezygnowano z decyzji o internowaniu. Wykreślono z niej głównie ludzi wywodzących się ze środowisk twórczych, związanych z Kościołem, przebywających za granicą i, początkowo, element przestępczy. Na listy natomiast trafiali uczestnicy strajków z grudnia 1981 i późniejszych protestów, a także osoby prewencyjnie zatrzymywane w związku z podejrzeniami o prowadzenie działalności podziemnej. Wspomnieć należy także przykry fakt, że wśród internowanych niemały procent stanowili współpracownicy Służby Bezpieczeństwa zwerbowani zarówno jeszcze przed Sierpniem 1980 roku, jak i w trakcie przebywania w ośrodkach internowania. Niestety, nie można podać ich nazwisk, za wyjątkiem tych, których współpraca została udowodniona lub sami ją potwierdzili.