Sęk-Sękalski Henryk, pchor., ppor. NSZ i OW, dca plutonu, nauczyciel łaciny i j. niemieckiego w kompanijnej szkole powszechnej i kursie gimnazjalnym w komp. 4101 Oberdachstetten (5 VII 1946 – 29 VI 1947), por. oficer jednej z komp. RGD, organizator życia sportowego w kompanii litewskiej (V 49).

Siczka "Sawicz", po wojnie Sawicz Henryk (Jerzy, ur. 15 VII 1921 Warszawa, kpr. pchor. WP, ppor. NSZ czasu wojny (18 III 1946), ukończył szkołę średnią (j. niemiecki), bez zawodu, absolwent Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty w Grodnie (1938/39), od 26 VI 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej z przydziałem do I batalionu, 23 VII 1945 przeniesiony do szefostwa duszpasterstwa, 27 VII 1945 zmiana nazwiska Siczka na pseudonim "Sawicz", od 10 XI 1945 asesor Wojskowego Sądu Okręgowego przy Brygadzie, 21 XII 1945 awans na plut. pchor. 24 I 1946 przydzielony do komp. 4101, od 16 II 1946 zca dcy III plutonu w komp. 4101, 18 III 1946 awans na ppor. piech. czasu wojny i przydział do Ośrodka Bad Reichenhall, od 7 V 1946 dowódca plutonu w komp. 4082.

Siemiątkowski Tadeusz "Mazur" po wojnie Mazur Tadeusz (28 X 1910 Warszawa – 19 III 1998 Montreal, Kanada), ppor. (1 I 1944), inżynier budownictwa wodnego, absolwent Politechniki Warszawskiej (1939), przeniesiony do rezerwy bez odbycia służby wojskowej, członek Organizacji Polskiej, działacz ONR, w czasie wojny ZJ (X 39 – VII 42), NSZ (VII 42 – 1946), kpr. pchor. (1 I 42), ppor. (1 I 43), ukończył kurs szkoły podchorążych ZJ (1940 – 1942), dca komórki likwidacyjnej ZJ, dca oddziału bojowego NSZ, oficer AS w Warszawie, uczestnik powstania warszawskiego, zca dcy kompanii i dca najlepszego plutonu w komp. "Warszawianka" w czasie powstania (13 KW na pluton) a następnie oflag w Murnau, BS i OW (29 VI 1945 – 30 V 1946), kurier BS do kraju; Przedstawiony do VM w Warszawie we IX 1944.

Sikora Alfons ur. 17 IX 1917 w Małych Gorzyczkach pow. Rybnik, kpr. pchor., ppor. piech. NSZ (18 I 1946), z zawodu nauczyciel, absolwent szkoły średniej (j. niemiecki, czeski) i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 19 pp. we Lwowie (1938/39), od 6 XI 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej, 31 XI 1945 przydział do komp. 4013, 10 I 1946 powołany na tygodniowy kurs podchorążych z zakresu O. III i O. VI, od 18 I 1946 na stażu w komp. 4008, od 26 I 1946 dowódca plutonu w kompanii 4103, od 23 II 1946 dca III plutonu komp. 4012 dawniej 4103, od 11 IV 1946 dowódca plutonu w kompanii 4082, 7 V 1946 zwolniony ze służby.

Sikora Władysław "Rymwid" po wojnie Rymwid Władysław, ur. 9 VIII 1911 Wywda- Włoszczowa, por. rez. piech. (11 XI 1943), z zawodu urzędnik państwowy, absolwent szkoły średniej (j. niemiecki) i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 7 DP w Częstochowie (1932/33), ppor. (1 I 1935), od 31 XII 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej z przydziałem do komp. 4016, od 11 I 1946 dca IV plutonu komp. 4016; 15 I 1946 przeniesiony do komp. 4101, od 16 II 1946 zca dcy komp. 4101. Wraz z dwoma pierwszymi plutonami kompanii przybył do Oberdachstetten i przygotował kwatery dla całej jednostki. 22 III 1946 przeniesiony do Ośrodka Zapasowego Brygady Świętokrzyskiej, od 6 VI 1946 w Käfertal.

Sikorska Stanisława "Joanna", "Siasia" (25 XII 1912 Kielcach – 17 XII 2001 Polska), kpr. z cenz., ppor. czasu wojny (24 XII 1945), z zawodu nauczycielka, od 11 VIII 1944 sanitariuszka w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 1 X 1945 sanitariuszka w komp. 4005, od 30 III 1946 sanitariuszka w komp. 4006, wiosną 1947 r. w komp. 4004. 15 I 1957 Anders mianował ją ppor. Pomocniczej Służby Kobiet ze starszeństwem 1 I 1946.

Sikorski Antoni Izydor "Herbert Rypl", ur. 10 V 1909 w Warszawie, ppor. rez. piech. (1 I 1935), z zawodu urzędnik miejski, absolwent szkoły średniej (j. angielski i francuski) i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty w Modlinie (1932/33), do Brygady Świętokrzyskiej przybył z III Zgrupowania POW Lubeka, od 1 XII 1945 dowódca plutonu w kompanii 4015, 11 I 1946 przeniesiony do komp. 4005 (15 I 1946 przeniesienie anulowano).

Sikorski Edmund, ur. 10 XI 1917 w Dortmund, syn. Franciszka i Marii, absolwent szkoły średniej, 2 lat Akademii Handlowej (j. niemiecki i angielski) oraz Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Szczypiornie (1936/7 – 1 I 1939), ppor. piech. ss., uczestnik kampanii wrześniowej, większość wojny w Murnau, od 19 VI 1945 w III batalionie BS, po reorganizacji z 17 VIII 1945 dowódca plutonu w kompanii kpt. "Walerego", od 21 IX 1945 dowódca II plutonu kompanii wartowniczej 4005, Pod koniec X 1945 ślub z kpr. z c. "Joanną", 11 I 1946 awans na por. i zca dcy komp. 4005, od 30 III 1946 zca dcy komp. 4006, od 27 IV 1946 zca dcy komp. 4004; następnie zastępca dcy komp. 4001 Monachium (1946-47).

Sikorski Jan "Jur" dr ppor./por. szef sanitarny Komendy Okręgu V Kieleckiego (X 43), po reorganizacji z 16 VIII 1945 r. mianowany dowódcą plutonu w kompanii nr 6.

Sikorski Stanisław Zbigniew "Zbigniew" (do 18 VIII 1944), "Jarema" (od 18 VIII 1944) ppor. NSZ, oficer BŚ, od 2 I 1945 r. adiutant "Bohuna", 16 I 1945 r. wysłany z Solczy do Krakowa celem nawiązania łączności z dowództwem NSZ, zginął 3 V 1945 r. w walce z komunistami pod Kotkami. 20 XII 1944 odznaczony Brązowym Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego.

Siwa Janusz "Malec" po wojnie Malec Janusz, Siwa-Malec Janusz ur. 26 IV 1924 Poznań, ppor. (1 I 1946) ukończył szkołę średnią (mała matura) i jeden kurs szkoły mechanicznej, j. niemiecki, z zawodu szofer-mechanik, w czasie wojny początkowo w ZWZ-AK (1941- XII 1943), od 1943 r. w NSZ, absolwent konspiracyjnej szkoły podchorążych w Warszawie (XII 1943 – VI 1944), ppor. NSZ (18 III 1946), po wyjeździe z Warszawy w oddziale "Bema" (od 11 VI 1944), od 11 VIII 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej z przydziałem do 4 komp. 202 pp., awans na kpr. pchor. (15 VIII 1944), 20 IV 1945 przydzielony do batalionu IV, 24 IV 1945 przeniesiony do batalionu II, 29 IV 1945 awans na plut. pchor., 8 VIII 1945 przeniesiony czasowo do autokolumny, 14 IX 1945 odkomenderowany "na kurs specjalny" tzn. do 2 Korpusu (17 LBS), skąd wrócił w początkach 1946, po kursie oficerskim 18 I 1946 awans na sierż. pchor. i przydział do komp. 4004, 26 I 1946 przeniesiony do komp. 4103, od 23 II 1946 zca dcy I plutonu komp. 4012 dawniej 4103, 18 III 1946 nominacja na ppor. piech. czasu wojny i przydział do ośrodka Fürstenfeldbruk, od 27 III 1946 dowódca plutonu w komp. 4017, a od IV 1946 dca plutonu w komp. 4086.

Siwa Tadeusz por. NSZ, po wojnie we Francji.

Siwicki Stanisław "Dowmund", ur. 22 V 1910 w Warszawie, ppor. rez. art. (1 I 1934), wykształcenie średnie (j. niemiecki), absolwent Szkoły Podchorążych Reyerwz Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (1930/31), w połowie listopada 1945 r. wyjechał do Brygady Świętokrzyskiej z V Zgrupowania POW Lubeka, od 17 XI 1945 dca plutonu w komp. 4012, od 29 XI 1945 dca plutonu w komp. 4014.

Skalski Jerzy Stanisław "Orlicz", ur. 4 V 1922 Warszawa, ppor. rez. piech., z zawodu technik-mechanik, absolwent szkoły średniej oraz kursu przy Brygadzie Dywersyjno-Zmotoryzowanej (grupa "Koło", 1943), od 1 II 1946 w Brygadzie Świętokrzyskiej, dca plutonu w komp. 4001 (1-8 II 1946), 4011 (8 II – 11 IV 1946) i 4012 (od 11 IV 1946).

Skiba Edward (8 X 1919 – 28 III 1995 Chicago) ppor., uczestnik kampanii wrześniowej, od 1942 r. żołnierz AK i NSZ w Częstochowie, więzień obozów koncentracyjnych Oświęcimia i Mauthausen, oficer BS i kompanii wartowniczych.

Skiba Wiktor Roman "Wolański", po wojnie Wolański Jacek, następnie powrócił do rodowego nazwiska (27 IV 1913 Warszawa – 15 VII 1978 Mexico City, Meksyk), plut. pchor. (VI 39), ppor. NSZ (1 I 41), por. NSZ (1 I 43) kpt. NSZ (1 I 1945), inż. elektryk; uczestnik kampanii wrześniowej, oficer NSZ, Kierownik Sekcji Szkolenia Zawodowego w Regensburgu (VII 1947).

Skorupski Cezar "Walery", "Walery Brochwicz", po wojnie Brochwicz Władysław, Brochwicz-Skorupski Cezar (20 VIII 1899 Kalisz [skąd 9 II 1908 Łuck – ) ppor. rez. piech. (1 I 1934), kpt. rez. piech, mjr OW ("przed wojną nauczyciel w Poznańskim, po wysiedleniu w Kieleckim, od 19 III 1940 organizator i dowódca ZJ-NSZ w rejonie Daleszyce, Szczecno, Pierzchnica, od jesieni 1943 komendant powiatowy NSZ Kielce-Południe, od czerwca 1944 zastępca szefa Wydziału VI komendy Okręgu V (Kieleckiego) NSZ, od 30 VIII 1944 p.o. dowódca I batalionu 204 pp., od 17 IX 1944 sekretarz oficerskiego sądu honorowego, 20 XII 1944 odznaczony Brązowym Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego, od 2 I 1945 szef sztabu Pułku Jasnogórskiego, wg jednej z relacji odmówił wzięcia udziału w walce pod Pogwizdowem (14 I 1945) ze względu na chorobę serca, od 18 III 1945 instruktor kurs doskonalącego dla podchorążych, od 19 IV 1945 szef sztabu III batalionu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 dowódca kompanii nr 6 (Fürth), od 8 IX 1945 komendant obozu ćwiczebnego Brygady, od 21 IX 1945 dowódca komp. 4005 Norymberga, od 16 XI 1945 dowódca ośrodka wartowniczego (baonu) w Monachium. 8 II 1946 r. awansowany do stopnia majora (starszeństwo z 1 I 1946) i p.o. szef sztabu nowo utworzonego ośrodka Fürstenfeldbrück, od 14 VI 1946 oficer łącznikowy przy 1888 LSC Regensburg. W okresie kierowania Polską Sekcją Łącznikową w Regensburg (1946-1947) dał się poznać jako "człowiek o wybitnie polskim sercu, który na każdym kroku bronił polskiej sprawy, który jest wyrazem zasady »Miej serce i patrz w serce«. Za jego to kadencji przypadł świetny rozwój wszystkich kompanii [ośrodka regenbuskiego] tak pod względem kulturalno-oświatowym jak i społeczno-charytatywnym. Za jego to staraniem wszystkie kompanie przeżyły uroczyste momenty wręczenia proporczyków. Był to równocześnie okres najpiękniejszego rozwoju kompanii. Praca zorganizowana i służba bez zastrzeżeń były przyczyną kilku pochwał". Nadzorował także działalność Obozu Ćwiczebnego w Fürstenfeldbruck. Inicjator i współautor publikacji "Przegląd pracy kompanii wartowniczych w ośrodku Regensburg" (1947). Do swej pracy wniósł, jak podkreślał J. Zawisza: "wszystkie wartości ideowe Swego środowiska – Brygady Świętokrzyskiej, a w pierwszym rzędzie dążenie do zgodnej i lojalnej współpracy ze wszystkimi, którzy interes publiczny stawiają ponad prywatne sprawy. Wniósł Pan inicjatywę, odporność i twardość, wiarę i entuzjazm, nieustępliwość i cierpliwość, wniósł Pan w końcu te zasady moralne i ideowe, bez których żadna trwała działalność nie może istnieć".

"Sławek" (NN) ppor., 16 II 1945 wcielony do Pułku Poznańskiego, 23 II 1945 p.o. dowódca 2 kompanii Pułku Poznańskiego, 24 II 1945 przeniesiony do 2 kompanii Pułku Legii Nadwiślańskiej, od 19 IV 1945 oficer dyspozycyjny II batalionu, 12 VII 1945 zwolniony z Brygady.

Służeniec Stefan "Jerzy I" ppor., por., zastępca komendanta Powiatu Radom (X 43).

Smoleński Alfons Łukasz "Dobek", po wojnie Dobek Alfons ur. 18 X 1911 Zembin – Przasnysz, ppor. rez. piech. (1 I 1936), z zawodu student, absolwent Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Poznańskiego (j. niemiecki) i Szkoły Podchorążych w Zambrowie (1933/34), od 22 XII 1945 przydzielony do komp. 4016, od 11 I 1946 dowódca plutonu w kompanii 4016.

Smolicz Lucjan "Kotwicz", ur. 17 VII 1902 Hulicze pow. Baranowicze, por. rez. kaw. (1 IX 1931) z przydziałem do 25 pułku ułanów, ukończył 7 klas gimnazjum (j. rosyjski) i Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu (1931), z zawodu rolnik, od 31 I 1946 zca dcy komp. 4104, 30 IV 1946 przeniesiony do OC Käfertal.

Smostek [Mostek] Stanisław ppor., w połowie października 1945 r. wyjechał do Brygady Świętokrzyskiej z I Zgrupowania POW Lubeka.

Sobecki Franciszek "Kruk" kpt., dca oddziału partyzanckiego NSZ na Kielecczyźnie.

Sobiecki Stanisław, ur. 7 V 1915 w Pułtusku, ppor. rez. piech., bez zawodu, absolwent szkoły średniej (j. francuski, niemiecki, słabo angielski) i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 13 pp. w Pułtusku (1930/31, MA 15 LAT), w czasie wojny m.in. w Oflagu II D Grossborn-Westfalenhof, do Brygady Świętokrzyskiej przybył z I Zgrupowania POW Lubeka, od 1 XII 1945 dowódca plutonu w kompanii 4013, 7 I 1946 przydzielony do komp. specjalnej (4102), 12 I 1946 przydział anulowano.

Sobociński Bolesław "Rawicz" prof., kierownik referatu IVA Centralnej Służby Wywiadowczej Dowództwa NSZ.

Sobolewski Jan "Sobol", ur. 24 VII 1908 Stawy Śląskie, kpt. czasu wojny, dr praw, specjalista z zakresu kryminalistyki (j. niemiecki oraz czeski i angielski słabo), absolwent Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty w Cieszynie (1932/33), od 13 II 1946 zca dcy plutonu żandarmerii i oficer szkoleniowy I GKW; 20 III 1946 oddelegowany na dowódcę żandarmerii ośrodka Herzogenarach; od 8 V 1946 przeniesiony do Fürstenfeldbruck (staż w komp. 4082), od 6 VI 1946 oficer Obozu Kościuszkowskiego (kompania szkolno-rzemieślnicza), kierownik kursów zawodowych oraz kierownik i wykładowca na kursach GP (1946-1947).

Sopliński Stanisław, ur. 2 I 1914 Warszawa, z zawodu malarz, ukończył 6 klas gimnazjum starego typu (j. niemiecki), kpr. WP (7 II 37), ppor. OW (8 II 1947), absolwent szkoły podoficerskiej przy 11 p uł., dywizyjnego kursu podoficerów nadterminowych przy Mazowieckiej Brygadzie Kawalerii, od 27 IX 39 w niewoli Stalag VA i VC, uwolniony 20 IV 1945, następnie praca w UNRRA Team 1950, i kurs oficerski w Käfertalu, 8 II 1947 awans na ppor. i przydział do komp. 4202.

Sopoćko Stefan "Sęp", "Czacki", "Włodzimierz Lacki", w kompaniach Sęp Stefan (24 III 1900 Sosnówka na Podolu – 16 VIII 1953 Upper-Darby, Pennsylvania, USA), ukończył 7 klas gimnazjum realnego, absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie (1919/20), kpt. piech. ss (1 I 1935), mjr NSZ; od 1 X 1918 r. służba w WP, uczestnik walk o granice i wojny polsko-bolszewickiej, po przeszkoleniu unitarnym awansowany na kaprala (1 XII 1818) i wcielony do kompanii szturmowej 1 pp. Leg, od 17 VI 1919 wywiadowca przy 1 DP Leg., ukończył kurs Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie (15 X 1919 – 1 IV 1920) i został przydzielony 1955 Poznańskiego pp., w którym jako kpr. pchor. pełnił funkcję młodszego oficera 7 kompanii, po zakończeniu wojny awansowany do stopnia ppor. (14 I 1921) i skierowany na miesięczny Kurs Broni Specjalnej w Chełmnie, (oficer 76 pp. w Grodnie, w 1935 r. oficer żywnościowy pułku, (1936-39 72 pp.), we wrzesniu 1939 r. dowódca 5 kompanii 76 pp. w Grodnie, uczestnik kampanii wrześniowej w dywizji płk Oziewicza, uniknął niewoli, od 1940 r. członek ZJ, komendant powiatu Warszawskiego-Prawobrzeżnego ZJ, od 1942 mjr NSZ i członek komendy Okręgu Warszawskiego NSZ, zastępca komendanta Okręgu VI (Warszawa – powiaty) NSZ (1 VI – 1 VIII 1944), uczestnik powstania warszawskiego (Warszawa Śródmieście), w czasie którego usiłował utworzyć dywizję NSZ, po upadku powstania w niewoli (4 X 1944 – 2 V 1945), uwolniony w Lubece, po wyjściu z obozu w Brygadzie, od 21 VII 1945 dowódca II batalionu, w Coburgu komendant III bloku, po reorganizacji z 17 VIII 1945 r. dowódca samodzielnej kompanii nr 5, po wyjeździe "Zęba" szef sztabu (od 1 X 1945) Brygady i I Zgrupowania Kompanii Wartowniczych, od 18 III 1946 p.o. dca Ośrodka Erlangen, od 1 V 1946 dca 192 LSC Erlangen; długoletni oficer łącznikowy przy 192 LSC Erlangen (1946), 181 LSC Neu Isenburg (1946), ponownie Erlangen (1947-1948) i Military Post Norymberga -Fürt tj. 192 LSC (1948/1949). Inicjator stałej pomocy chorym na gruźlicę b. wartownikom przebywającym w sanatorium w Ambergu (1948).

Sopoćko Witold "Baltazar" po wojnie Witowski Baltazar, ur. 14 II 1899 Sosnówka – Mohylew, ppor. rez. piech. (1 VII 1925), por. rez. broni panc. (19 III 1939), mjr OW (8 II 1946), brat "Sępa", wykształcenie wyższe (j. rosyjski, francuski), z zawodu inżynier mechanik, w 1920 ukończył jakiś kurs wojskowy – nie podano, w Brygadzie od 7 VI 1945 (kpt.), od 7 VI 1945 oficer III batalionu, od 7 VII 1945 w kierownictwie kolumny samochodowej, 10 VII 1945 komendant bloku w Coburgu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer techniczny w sztabie Brygady i kierownik taboru samochodowego, od 1 X 1945 w grupie specjalnej mjr. "Aleksandra", 12 XII 1945 wyznaczony na dowódcę Ośrodka Bamberg na czas nieobecności mjr. "Łuka", od 17 XII 1945 p.o. d-ca baonu Bamberg, 8 II 1946 awansowany na majora ze starszeństwem 1 I 1946, od 15 VI 1946 Centralna Sekcja Łącznikowa przy 7 LSC.

Soroko Antoni Stanisław "Kosorski" po wojnie Kosorski Antoni, ur. 24 XII 1911 w Wilnie, ppor. piech. ss (15 X 1935), por. lotn. ss (15 V 1939), kpt. OW (27 III 1946), absolwent Gimnazjum oo. Jezuitów w Wilnie (j. francuski, angielski, rosyjski, niemiecki), Dywizyjnego Kursu Podchorążych przy 1 DP Leg. Wilnie (1932-33), Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komarowie (1933-1935) i kursu oficerów lotnictwa w Dęblinie (1938-1939), od 15 V 1939 pilot-obserwator 3 pułku lot. w Poznaniu, od 15 VIII 39 por. obs. 31 eskadry liniowej Armii Karpaty, 3 IX 39 zestrzelony przez artylerię niemiecką w czasie lotu bojowego w okolicach Rabki, wojna w niewoli niemieckiej, od 20 I 1946 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 23 I 1946 w komp. 4101, od 26 I 1946 dowódca plutonu w kompanii 4012, od 23 II 1946 zca dcy komp. 4012 dawniej 4103, od 27 III 1946 kpt. ("na czas pełnienia służby w kompaniach wartowniczych") i dca komp. 4017, następnie dca komp. 3131 Landsberg (jeszcze VII 1948).

Sowa Wincenty "Orzechowski", "Vis" por. rez., kpt. NSZ, dowódca oddziału NSZ, uczestnika akcji na Biłgoraj (7/8 IX 1943).

Sowa Zygmunt "Skrzetuski" po wojnie Skrzetuski Zygmunt, a w USA Sowa-Skrzetuski Zygmunt ur. 4 VIII 1923 Janów Lubelski, ppor. OW (10 IX 1946) kpr. z c., dowódca plutonu w oddziale "Stepa", pochodził z Janowa Lubelskiego, ukończył 4 klasy gimnazjum w Janowie Lubelskim (1939) i 1 kl. Licealną w Janowie Lubelskim (1940), następnie urzędnik mleczarni, od XI 1942 w konspiracji (łącznik kolportażu), od 21 IX 43 w oddziale partyzanckim "Stepa", st. strz. (1 IV 1944), kpr. (25 VII 1944), od 14 VIII 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej 7 X 1944 ukończył brygadowy kurs podchorążych z wynikiem b. dobrym (II lokata) i został awansowany na kpr. pchor. Wg opinii kpt. "Nawary", dcy kompanii szkoleniowej z 4 X 1944 "Obowiązkowy, uczciwy, służbista, energiczny. Nadaje się na dowódcę drużyny i plutonu. Po specjalnym przeszkoleniu nawet na dowódcę kompanii", plut. (1 III 1945), w III 1945 służył w 1 komp. filii I, 12 III 1945 ppor. "Lampart" wnioskuje o awans na plut. pochor.: "Karny, znający obowiązki i solidnie wypełniający jako dca drużyny, nadaje się na dowódcę plutonu". Uczestnik patrolu, który nawiązał kontakt z 3 Armią USA w V 1945 (za to KW), następnie w OW, sierż. pchor. (10 XI 1945), zca dcy plutonu w komp. 4000 (17 IX 1945 – 10 X 1946), ppor. OW (10 IX 1946 rozkazem Komendy Obozu w Käfertal) i dca plutonu w komp. 4250 (do 30 X 1947), po zwolnieniu w kompanii roboczej IRO w Passing.

Stadnicki Jan "Szreniawa I" "Michał Szreniawa", po wojnie Szreniawa Jan, ur. 15 IX 1915 Żytomierz, sierż. pchor. i ppor. lotn. ss (1 IX 1939), por. NSZ, matura i jeden rok studiów na Uniwersytecie J. Piłsudskiego, absolwent Szkoły Podchorążych we Włodzimierzu Wołyńskim (1936/37) i Dęblinie (1937-1939), j. niemiecki i rosyjski, od 20 X 1942 w konspiracji, od 25 IV 1944 w oddziale leśnym, oficer 2 kompanii 204 pp., 10 XI 1944 awans na porucznika. Wg wniosku awansowego: "Zdyscyplinowany i bardzo sumienny, bez nałogów. W zupełności nadaje się na dowódcę kompanii. Zachowanie się bez zarzutu". Od 11 I 1945 w 4 kompanii 202 pp., od 15 II 1945 kwatermistrz Pułku Legii Nadwiślańskiej, 7 VI 1945 zwolniony z Brygady "celem dołączenia do oficerów lotnictwa w Murnau". Prawdopodobnie wyjazd do Anglii nie doszedł do skutku, a po powrocie służy w OW, od 13 II 1946 oficer Ośrodka Fürstenfeldbruck, a od 25 II 1946 zca dcy komp. 4085, od X 1946 dca komp. 8244.

Stanclik Leopold "Kowal", ur. 6 VI 1914 Bielsko pow. Bielsko, ppor. rez. art. (1 I 1939), z zawodu księgowy, absolwent WSH w Krakowie (j. niemiecki i włoski) i Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (1935/36), uczestnik kampanii wrześniowej w 21 PAL (1 VII – 20 IX 39), od 21 VI 40 przymusowy robotnik w Niemczech (łapanka w Krakowie), od 1 XI 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 27 XI 1945 przydział na dowódcę plutonu w kompanii 4014, urlopu 9 I 1946 otrzymał tygodniowy urlop okolicznościowy do Schweinfurtu, od 1 VI 1946 dca plutonu w komp. 4222 (kpt. Władyka), 15 XI 1947 zwolniony z komp. 4222.

"Stanisław", (NN) "Balicki Stanisław", ur. 4 III 1925 Warszawa, absolwent gimnazjum (mała matura) i jednej klasy liceum oraz konspiracyjnego kursu podchorążych rezerwy piechoty (1943), sierż. pchor., od 8 VII 1944 p.o. dowódca 3 kompanii 204 pp., od 11 VIII 1944 w kompanii 204 pp., od 9 X 1944 dowódca plutonu w 5 szkolnej kompanii 204 pp., 20 XII 1944 awansowany na podporucznika, od 12 I 1945 adiutant 204 pp., od 19 IV 1945 oficer dyspozycyjny I batalionu, od 22 V 1945 p.o. dowódca (22 V – 22 VI 145) i zastępca dowódcy (22 VI 1945) 4 kompanii I batalionu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 dowódca plutonu w kompanii "Stepa", od 21 IX 1945 dowódca IV plutonu w kompanii wartowniczej 4000, od 22 XII 1945 w dowództwie ośrodka wartowniczego w Bambergu, a od 25 I 1946 dca plutonu komp. 4084 w Berchtesgaden, latem 1946 r. w zgrupowaniu wartowniczym w Dachau.

Starnawski Antoni "Leon" (84 lata – 4 VII 1985 Londyn), rtm. (1 I 1934), kpt. NSZ, żołnierz 7 p. uł. Lubelskich (1918-24 i 1928-30), we IX 39 dca szwadronu kolarzy Krakowskiej Brygady Kawalerii, szef sztabu AK-NSZ Okręgu Lublin (od 1 VII 1944), zastępca szefa OKAS III Okręgu NSZ, związany z NSZ-AK (VI 1944), od 19 VI 1944 szef sztabu 204 pp. NSZ Ziemi Kieleckiej, z Polski wyjechał 1 VIII 1945, od 25 VIII 1945 w 12 p. uł. Podolskich 2 Korpusu.

Stawidło Marian "Burza", ur. 5 IX 1913 Jaworów pow. Lwów, ppor. rez. piech. (1 I 1938), wykształcenie średnie (j. niemiecki), z zawodu handlowiec, absolwent Szk. PRP przy 5 psp w Przemyślu (1934/5), w czasie wojny m.in. w Oflagu II D Grossborn-Westfalenhof, w połowie listopada 1945 r. wyjechał do Brygady Świętokrzyskiej z I Zgrupowania POW Lubeka, od 17 XI 1945 dca plutonu w komp. 4013, od 10 II 1946 dca plutonu w komp. 4104, od 1 III 1946 dca plutonu w komp. 4086.

Stawski Czesław "Pomian", ur. 20 VIII 1908, por. piech. ss. (19 III 1937), absolwent szkoły średniej (j. niemiecki, angielski) i Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej (1930-1933), w 1939 r. dowódca plutonu w 1 kompanii karabinów maszynowych 70 pp. w Pleszewie, uczestnik kampanii wrześniowej, wojna w obozie jenieckim, od 14 XII 1945 na stażu w komp. 4012, od 22 XII 1945 zca dcy komp. 4011 (do 30 III 1946), od 20 V 1946 w komp. 4023 Bamberg.

Stefański Roman "Ryf" (23 VII 1911 Pruszków, p. Warszawa – II 1999 Schumacher, Kanada) ppor. (11 XI 1947), podoficer zawodowy marynarki wojennej, absolwent 6 klas Gimnazjum Związku Zawodowego Nauczycieli Szkół Średnich w Grodzisku Mazowieckim, Szkoły Podoficerów Piechoty w Świeciu nad Wisłą, Młodszego i Starszego Kursu Artylerii Morskiej na ORP "Mazur", od 27 X 1930 w marynarce wojennej: mat (30 III 35), bosman-mat (2 IX 39), bosman (17 IX 39), uczestnik kampanii wrześniowej do 19 IX 39, od 12 VII 43 w NSZ, do Niemiec przybył pod koniec 1945 r., od 28 III 1946 w ośrodku szkoleniowym Brygady, od 2 IV 1946 zca dcy plutonu w komp. 4014, szkolenie w Obozie Käfertal (VIII 1946), od 27 VIII 1946 zca dcy plutonu w komp. 4534, st. sierż. 12 X 1946. Zwolniony 3 X 1947 i skierowany do obozu w Ambergu.

Stelmaszyk Teofil, ur. 11 I 1920 Konradowo, kpr. pchor., ppor. piech. (18 I 1946), por. OW, bez zawodu, absolwent szkoły średniej (j. angielski, niemiecki, francuski, rosyjski) i jeden rok Zawodowej Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Warszawie (1939), od 6 IX 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej (kpr. pchor.) z przydziałem do komp. nr 1, 26 IX 1945 mianowany tłumaczem w komp. 4000, od 3 X 1945 w samodzielnym plutonie wartowniczym w Kulmbach, 21 XII 1945 awans na plut. pchor. i przydział do komp. 4011, 10 I 1946 powołany na tygodniowy kurs podchorążych z zakresu O. III i O. VI, od 18 I 1946 dowódca plutonu w kompanii 4100, od 28 I 1946 dowódca plutonu w kompanii 4004, cza dcy komp. 4104 Käfertal.

Stępkowski Jerzy Rajmund "Czarny Adolf" (15 XI 1920 Warszawa – 22 XI 1982 Londyn) plut. WP, ppor. NSZ, uczestnik powstania warszawskiego, oficer 2 Korpusu, 25 III 1946 mianowany przez Naczelnego Wodza ppor. czasu wojny piechoty z dniem 1 X 1944 Krzyż AK.

Stopczyk Tadeusz Franciszek "Budkowski", ur. 5 X 1906 Lublin, ppor. rez. piech. (1 I 1934), z zawodu technik-elektryk, ewangelik, absolwent Szkoły Wawelberga (j. niemiecki), Dywizyjnego Kursu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Grodnie (1931/32) i Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej w Warszawie (15 V – 10 XII), uczestnik kampanii wrześniowej, wojna w obozie jenieckim, do Brygady Świętokrzyskiej przybył z I Zgrupowania POW Lubeka, od 1 XII 1945 dowódca plutonu w kompanii 4003, 14 XII 1945 zwolniony ze służby na własną prośbę.

Strenkowski-Grzymała Jarosław "Nowicki", "Kisielewicz", "Sławek, "Przesmyk" (9 VIII 1920 -) sierż. WP, ppor. NSZ, jesienią 1945 dołączył do 2 Korpusu i służył w 12 p uł. Podolskich. 25 III 1946 mianowany przez Naczelnego Wodza ppor. czasu wojny piechoty z dniem 1 X 1944 (A XII 27/44).

Suwalski Józef ppor., 24 VI 1945 lekarz w sanitariacie BS.

Sychowski Brunon Józef "Albatros", "Szpak" "Juhas", ur. 18 II 1911, ppor. rez. piech. (1 I 1937), dowódca kompanii szkolnej NSZ w okręgu lubelskim.

Sypniewski Czesław, ur. 1 IV 1914, plut. pchor., ppor. rez. piech. (18 I 1946), z zawodu nauczyciel, absolwent szkoły średniej (j. niemiecki) i Dywizyjnego Kursu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Gnieźnie (1937), od 15 XI 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej, 30 XI 1945 przydział do komp. 4013 (plut. pchor.), 10 I 1946 powołany na tygodniowy kurs podchorążych z zakresu O. III i O. VI, od 18 I 1946 dowódca plutonu w kompanii 4000, następnie oficer i kierownik nauczania w zakresie szkoły podstawowej w komp. 4013 (lato 1946).

Szacki (vel Dąbrowski vel Skarbek) Antoni, "Bohun", "Ludwik", "Dąbrowski" przed odejściem do Brygady i po wojnie w USA Skarbek Antoni (1 III 1902 Wilno – 3 VII 1992 Costa Mesa, Kalifornia, USA), 8 klas gim. Przyrodniczo-matematycznego, egzamin dojrzałości w Grodnie (1924), młodość spędził w Tomsku i Charkowie, od 1919 mieszkał w Warszawie, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej (1920) w szeregach 1. Pułku Ułanów Krechowieckich, w l. 1920-1921 w niewoli bolszewickiej, absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej (ppor. z 15 VIII 1927, lok. 14), uczestnik walk w maju 1926 po stronie rządu, następnie służba w 76 pp. w Grodnie (podwładny płk. Oziewicza) i tam awansowany kolejno do stopnia porucznika (15 VIII 1929) i kapitana (1 I 1936), od 1934 związany z ONR, w czasie kampanii wrześniowej w sztabie Armii "Prusy" (1-20 IX 39), po jej rozbiciu we Lwowie, gdzie dostał się do niewoli niemieckiej (20-21 IX 39), po ucieczce z niewoli ukrywał się w Wadowicach (21 IX 39 – 11 VIII 40), następnie mieszkał w Zagnańsku, od 11 VIII 40 od 11 VIII 1944 ZJ-NSZ, od 1940 szef sztabu Okręgu (V) Kielecko-Radomskiego ZJ i NSZ, w 1943 r. awansowany do stopnia majora, 8 VIII 1944 przybył do Brygady Świętokrzyskiej, od 11 VIII 1944 dowódca Brygady Świętokrzyskiej, 15 VIII 1944 r. awansowany do stopnia podpułkownika, 20 XII 1944 awansowany do stopnia pułkownika oraz odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego z Mieczami, w l. 1945-1946 nominalny dowódca kompanii wartowniczych organizowanych w ośrodkach szkoleniowych Brygady. 18 III 1946 odszedł na urlop wypoczynkowy ("Pod naciskiem rządu warszawskiego Amerykanie byli zmuszeni mnie zwolnić", życiorys z 20 IV 1953).

Szadurski Leonard "Krzywda", ur. 6 XI 1887, por. rez. aptekarz (1 VI 1919) z przydziałem do kadry zapasowej I szpitala okręgowego w Warszawie, kpt. NSZ, od 24 VI 1945 p.o. szef sanitarny BS.

"Szaleń" ppor., od 11 VIII 1944 dca 5/204 pp.

Szaławiński Stefan "Walniak Andrzej", ur. 12 IX 1922, plut. WP, por. NSZ, 25 III 1946 mianowany przez Naczelnego Wodza ppor. czasu wojny saperów z dniem 1 X 1944.