uczeń Gimnazjum św. Kazimierza w Warszawie, ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej w batalionie harcerskim w Pucku, (VII-VIII 1920), absolwent Seminarium Nauczycielskiego im. S. Konarskiego w Warszawie i Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Komorowie-Ostrowii Mazowieckiej, pedagog, harcmistrz ZHP, nauczyciel w szkołach w Otwocku i Grodzisku Mazowieckim, kierownik ośrodka zdrowia w Warszawie-Pradze (przed 1936), delegat prezydenta Warszawy na Pragę (1936-1939), szef Komisariatu Cywilnego Obrony Pragi, zastępca Prezydenta Warszawy (11 IX 1939-), kierownik Miejskiego Biura Dzielnicowego Warszawa-Praga (30 IX 1939-1 VIII 1944), współtwórca podziemnej organizacji "Warszawianka" (X 1939), konspiracyjny komendant wojskowy na Pragę w organizacji "Unia", żołnierz AK (III 1942-I 1945), konspiracyjny komendant (pod ps. "Boryna", "Maciej Boryna") Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa w Warszawie, dowódca oddziału PKB w Powstaniu Warszawskim (1944), żołnierz Grupy Kampinos AK (1944), żołnierz LWP (III 1945-), dowódca kompanii w 4., 1., i 2. Pułku Piechoty, kapitan LWP, zdemobilizowany (IX 1946), pracownik Spółdzielni „Społem” (1946-), nauczyciel w Publicznej Szkole Metalowej (do 1948), aresztowany przez UB (11 XI 1948), skazany przez Sąd Wojewódzki w Warszawie na karę śmierci (30 V 1952), stracony w więzieniu w Mokotowie (I 1953), ofiara komunizmu, zrehabilitowany (1958).